Türkçemizde, çocukluk çağından sonra, gelişen bireyin kişilik ve kimlik bunalımı yaşadığı, bedeni ve zihni olgunluğa tam olarak erişemediği döneme gençlik çağı; bu özellikleri taşıyan dinç, zihin bakımından gelişmemiş, toy olana genç denir.
Arapça’da genç:
Şaab; Yetişmiş, yiğit olmuş, ateşi tutuşturan, bir şeyin yükselmesi ve büyümesi, atın ön ayaklarını coşarak kaldırması, bir şeyin güzelliğini ve parlaklığını artırmasıdır.
Feta; delikanlı ve yiğit olmak, mert olmak, kerem ve cömertlikte üstün olmaktır.
Bilgi ve görgü konusunda iyi yetiştirilemeyen çocukların ve gençlerin topluma adapte olmaları, uyum sağlamaları zordur.
Çıplaklık, giyinmeden bedenin açıkta bırakılmasıdır.
Teşhir, gösterme, sergileme, serpme, serip âleme ilan etmektir.
Çocuğun ilk öğretmeni ailesidir. Anne ve babanın yanında geniş aile fertleri olan dedeler, nineler, amcalar, dayılar ve yakın komşular çocuğun eğitiminde önemli rol oynarlar.
Okul yaşı gelip örgün sistemde okula başlayan çocuğun çevre etkileşimi artacak, aile yanında farklı öğretmen ve öğreticilerin tesirine muhatap olacaktır.
Temel eğitimini mahremiyet temelli alan çocuğun ergenlik problemleriyle başa çıkması kolaylaşacaktır. Ergenlik ve gençlik dönemini bilinçli ve zinde yaşayabilecek, hayata atıldığında, sorumluluklarını üstlendiğinde bocalamadan yoluna devam edebilecektir.
Mahremiyet bilincinin gelişebilmesi için çocuk ve ergene Allah inancı, ahiret bilinci, helal ve haram konuları öğretilmelidir.
Allah’ın insan hayatındaki yeri, Allah’ın buyruklarına itaatin neticesi olarak kulun cennete erişeceği, sonsuz ahiret yurdunda meskeninin cennet olacağı bilinci mutlaka öğretilmelidir. Allah’ın bizden istediklerinin helal, isteklerine uymanın ve yerine getirmenin ibadet olduğunu; Allah’ın istemediklerinin, yasakladıklarının haram ve haramlardan kaçınmanın ibadet olduğu gerçeği öğretilmelidir.
Yaz aylarının gelmesiyle başta gençlerimiz olmak üzere toplumda bir açılma, soyunma, soyunuk gezme furyası başladı. Erkeklerin askılı, desenli atlet ve şort giyerek sokağa çıkmaları, genç kızların yatak odası kıyafeti diyebileceğimiz ucube giysilerle sosyal hayata karışmaları neler oluyor hayatta sorusunu sorduruyor?
Temel mahremiyet eğitimini almış ebeveynlerin ve öğretmenlerin, çocuklarından mahremiyet eğitimini esirgemeleri, avret yerlerinin, özel bölgelerinin gösterilmesinin ayıp ve günah olduğu gerçeğini evlatlarına ve öğrencilerine niçin öğretmediklerini anlamak çok zor.
Ailede ve okulda üzerinde durulması gereken mühim bir konunun göz ardı edilmesinin sebepleri neler olabilir?
Bir: Yaşam şeklimizin evirilmesi, çekirdek ailenin çocuk terbiyesinde ve yetiştirilmesinde yeterli gelmemesi.
İki: Çocuklara ve gençlere karşı yapılan, kültürü yozlaştırma, benliği yok etme, sürü psikolojisiyle hareket edebilme amaçlı saldırıların artmış olması. Çocukların, gençlerin hatta ebeveynlerin bu saldırıların farkında olmamaları, bu saldırılara karşı koyabilecek bilgi, inanç ve özgüvenden mahrum bırakılmış olmaları.
Üç: Ergen’in ve gencin çevre baskısı sonucu üzerinde oluşan yapıya meydan okuması ve güç gösterisinde bulunması.
Dört: Modernite ve gelenek arasında sıkışan ahlak anlayışının yetişkin bireyler tarafından ciddiye alınmaması.
Beş: Sahip çıkamadığımız inanç değerlerimiz, kültür algımız, yıpranmasına katkı verdiğimiz ahlak anlayışımızdaki yozlaşmanın bedelini ödemeye başlamış olmamız.
Altı: Ne olduğunu, nereden geldiğini bilmediğimiz gıdaların çocuklar ve gençler tarafından tüketilmesi. Kola/burger beslenmenin, kutsala düşman gibi yaşayan bir nesil ortaya çıkarması.
Yedi: Ebeveynlerin ve öğreticilerin helal kazanç bilincini yitirmeleri, kapitalist bakış açısıyla rızık temin etmeleri, çocukların fıtratlarında bozulmaya, yetişkinlerin söz ve telkinlerinin tesirini yitirmesine sebep olması.
Sekiz: Toplumda meydana gelen sosyolojik travma ve bozulmalardan tesirimiz olabileceği endişesinden uzaklaşan akıl ehlinin istiğfar ve duayı terk etmiş olması.
Hayatın olağan akışı hiç bir zaman boşluk kabul etmiyor. Çocuklarımız ve gençlerimiz işgal altındalar. Devletin sınırlarını korumak için asker besliyoruz. Devletin asayişini sağlamak için kolluk birimleri teşekkül ediyoruz. Devletin müesses nizamını işletmek için her türlü kurumu, teşekkülü inşa ediyoruz. Devleti ayakta tutan aile yapısına ve devletin geleceği olan çocuklarımıza ve gençlerimize yönelen tehlikeleri savacak tedbirleri ihmal ediyoruz.
Devlet, aile müessesesini ve gençlerini korumayacak, onlara karşı yapılan saldırılara koruma refleksi gereği karşı koymayacaksa hem aileyi, hem toplumu, hem de devleti öldürdük demektir.
Gençlerimizin din eğitiminin çok küçük yaşlarda ve bilinçli şekillerde verilmesi gerçeğiyle karşı karşıyayız. Sübyan yaşlarında, günahsız yavruların Sümer aşüfteleri gibi kostümlerle sokağa çıkmalarını sağlayan irade insan iradesi olamaz. Çünkü insan fıtratı gereği örtünmeyi bilir. Çıplaklık doğana hastır, hemen giydirirler. Ölene hastır hemen örterler, kefenlerle üç kat sararlar.
Doğana ve ölene yakışmayan çıplaklık nasıl olurda yaşayana reva görülür.
Çıplaklık kadar, çıplak bölgelerin teşhir edilmesi, masumların adaletine halel getirilmesi, art niyetliler tarafında istismara açık hale getirilmesi, çıplaklığın ve teşhirin gençler arasında özendirilmesi sosyolojik bir travmadır. Toplumsal hastalıklar geri dönülemez felaketlere yol açacaktır.
Devlet ve toplum karşısına çıkan hastalıklara karşı el ele vermeli ve çözüm reçetelerini uygulamalıdır. Teşhisin ve tedavinin doğruluğu bünyede oluşan zafiyeti giderecektir. Gecikilmesi halinde hastalık ilerleyecek ve bünyeyi itlaf edecektir.
Başta aileler olmak üzere genç kız ve erkeklerin örfi giyimine özen gösterecektir. Soyunuk ve çıplak olma hali toplum nezdinde muteber görülmemelidir. Sonuç olarak teşhire karşı tavrımızı, dikizden yana kullanacağız. Bakılması hoş olmayan, bakıldığında bakanın ve bakılanın enerjisini düşüren vücut yapılarına bakmaktan uzak duracak, bakışlarımızı bize helal olmayan alanlardan koruyacağız.